als je gaat sterven, Hans Stolp

Als je gaat sterven Als je gaat sterven, kijk dan terug op het leven dat achter je ligt. Herinner je de momenten waarin je een stille hulp voelde en waarin je ervaren mocht dat je geleid en gedragen werd. Ook nu zul je die stille kracht mogen ervaren: zij draagt je straks vol liefde, zacht en teder, het nieuwe leven binnen. Als je gaat sterven, wees dan niet bang voor al die gevoelens die in jezelf naar boven komen en durf ze uit te spreken. Je ziel wil zich immers van oude ballast bevrijden om zich voor te bereiden op de grote reis die spoedig gaat beginnen. Als je gaat sterven, kijk dan met dankbaarheid terug op alles wat je aan het leven leren mocht. Volmaakt was je niet, en natuurlijk maakte je vele fouten. Maar het enige dat nu telt is wat je van dat alles geleerd hebt en of je een beetje milder, een beetje liefdevoller geworden bent. Veroordeel jezelf niet, maar wees dankbaar dat je groeien mocht aan het leven. Als je gaat sterven, laat al het donker los en hul je in het gewaad van de liefde. De liefde is jouw gids, zij draagt je straks naar huis en zij beschermt je onderweg. Vertrouw je toe aan de liefde, zoek naar de bron ervan in je hart en hul je in haar warmte. Als je gaat sterven, verheug je dan op de ontmoeting met al degenen die jou zijn voorgegaan en je opwachten bij de grens. Verheug je op de ontmoeting met je engel die je nu van aangezicht tot aangezicht zult mogen zien. Verheug je op Boeddha, op Christus of wie jou ook maar lief en dierbaar is: zij wachten je vol liefde op. En als je gaat sterven, weet dan dat onze liefde met je meegaat. Want liefde kent geen begrenzing, zij is eeuwig en overal. Daarom blijven wij met jou in liefde verbonden, ook als jij op weg gaat en wij hier achterblijven. Als je gaat sterven, voel dan de liefde die je draagt. Vertrouw je aan haar toe en laat je door haar leiden. Want alleen zij, en zij alleen, is een betrouwbare gids. Hans Stolp "The Angel of Death" Evelin de Morgan

Op de grens; Hans Stolp.

'Op de grens van leven en dood' Kinderen weten het nog, onbewust: dat de dood geen einde is, maar een overgang naar de wereld van God. Zij spreken daarover in hun eigen taal: “Straks, als ik een engel ben” of: ‘Als ik straks bij oma ben”. Ook kinderen die niet gelovig werden opgevoed, dragen dat onbewuste weten met zich mee en vertellen daarover in de taal van het symbool. Mensen die een BDE (bijna-dood-ervaring) kregen, weten het ook: de dood is geen einde, alleen maar de overgang naar een wereld van Licht. Zij hebben die wereld zelf mogen zien, en daarom hebben zij hun angst voor de dood voorgoed verloren. Andere mensen vertellen dat zij hun geliefde hebben gezien na het overlijden: plotseling stond hij of zij zo maar in de kamer, vaak in een stralend licht. Al deze ervaringen plaatsen ons opnieuw voor de vraag: wat is de dood eigenlijk, wat gebeurt er als wij sterven? De oude, spirituele christelijke traditie heeft een duidelijk antwoord op die vraag en beschrijft de reis waaraan de stervende begint als een reis in zeven stappen. Die reis begint bij het sterven, en eindigt bij onze intrede in de stralende Lichtwereld. In onze tijd begint deze oude, spirituele kennis velen van ons weer te inspireren en te helpen bij het zoeken naar ons eigen antwoord op die grote levensvragen van leven en dood. De zeven stappen naar de Lichtwereld: Wat gebeurt er als een mens sterft? Wat is de weg die dan begint, een weg die de gestorvene door de verschillende geestelijke werelden tot in de Lichtwereld brengt? De oude christelijke traditie vertelt, dat de gestorvene zeven stappen zet op die weg en elke stap brengt zijn eigen opgaven én geschenken met zich mee. 1. Het uitzicht op de overkant. 2. Het verbreken van het zilveren koord. 3. De eerste terugblik op het zojuist voltooide leven. 4. De doorgang door het Kamaloka of vagevuur. 5. Het opstellen van een levensplan voor het volgende leven. 6. De intrede in de Lichtwereld. 7. Leven en werken in de Lichtwereld. Bezinning op de reis die onze gestorven geliefden maken – en die wij ook zelf eens zullen gaan maken -, kan ons troost geven en kan ons helpen om de blijvende verbinding met de gestorvenen te ervaren. Daarbij is het zo, dat wij onze geliefde gestorvenen kunnen helpen en bijstaan op hun reis: zij hebben ook daar onze liefde en hulp nodig. En omgekeerd zullen onze geliefden vanuit hun nieuwe leven aan ‘de overkant’ ook ons bijstaan bij onze weg door dit leven op aarde. Het is boeiend om te zien, dat wat de oude spirituele christelijke traditie vertelt, ook verteld wordt door andere tradities, zij het met andere woorden en benamingen. Maar in grote lijnen gezien blijkt het inzicht in het ‘leven voorbij de dood’ universeel te zijn.` Hans Stolp