vergankelijkheid 1 ( identiteit)

Stukje uit: Het Tibetaanse boek van leven en sterven. Sogyal Rinpoche

Waarom is het zo moeilijk de dood in ons leven toe te laten? En waarom zijn we eigenlijk zo bang voor de dood dat we tot elke prijs vermijden hem onder ogen te zien? Ergens, diep in ons, weten we dat we hem niet kunnen blijven negeren. Zoals Milarepa zegt:’Dit ding, dat men lijk noemt, waar wij bang voor zijn, leeft met ons hier en nu’. Hoe langer wij de dood negeren, des te groter worden de angst en onzekerheid die ons achtervolgen. Hoe meer wij aan deze angst proberen te ontkomen, des te monsterlijker wordt hij. De dood is een onmetelijk mysterie, maar er zijn twee dingen die we erover kunnen zeggen: Het is absoluut zeker dat we zullen sterven, en het is onzeker wanneer of hoe we zullen sterven. Deenige zekerheid die we hebben, is dus deze onzekerheid over het uur van onze dood, en we grijpen dit als exuus aan om een direct onder ogen zien van de dood uit te stellen. We zijn net kinderen die bij het verstoppertje spelen hn handen voor hun ogen houden en denken dat niemand hen kan zien. Waarom leven we in zo’n angst voor de dood? Omdat het onze instinctieve wens is te leven en te blijven leven en we de dood zien als een wreed einde van alles wat ons vertrouwd is. We hebben het gevoel dat als we sterven in iets geheel onbekends gestort worden, of een compleet ander iemand worden, en dat we verloren en verbijsterd zullen zijn in een beangstigend vreemde omgeving. We stellen het ons voor als angstig en alleen wakker worden in een vreemd land, waar we taal noh tong kennen, zonder geld, zonder contacten, zonder paspoort, zonder vrienden........... Misschien is de eigenlijke reden van onze angst voor de dood het feit dat we niet weten wie we zijn. We geloven in een persoonlijke , unieke,en afzonderlijke identiteit, maar als we de moed opbrengen om deze identiteit te onderzoeken, merken we dat die volledig afhankelijk is van een eindeloze verzameling dingen: onze naam,onze ‘biografie’, onze partners,, familie,huis, baan, vrienden, bankpasjes........... Op hun broze en vergankelijke steun baseren wij onze zekerheid. Als nu al deze dingen van ons afgenomen worden, hebben we dan nog enig idee wie we werkelijk ZIJN ?

warme groet jeltje