onderzoek van het leven 1

Veel mensen zeggen dat zij nooit zozeer geleefd hebben als op het moment van hun sterven. Misschien omdat dan tenslotte hun onderzoek naar wat werkelijk is hun leven betekenis geeft. En wanneer het leven betekenisvol is, verkrijgt het ook in letterlijke zin 'levendigheid'. De vraag wordt dan: 'Wie ben ik?' De levensenergie wordt dan niet aangewend om de werkelijkheid aan te passen aan oude vertrouwde modellen. Niet langer vormen de bezigheden in de uiterlijke wereld een obstructie, een filter van matglas over het mysterie. Deze mensen hebben inderdaad in letterlijke zin deel aan het leven, zij zijn hun leven, in plaats van dat leven te denken. Zij leven volop door af te zien van pogingen om het leven een door hen gewenste vorm te geven. Hun leven wordt tot een onderzoek naar de waarheid, terwijl zij hun modellen laten vallen om te ontdekken wat daaronder verborgen ligt. 'Wie is het die sterft?' De zingeving die nu in het leven komt is het ontdekken van wat het precies is dat zij tot dusverre nooit hadden toegestaan aan de oppervlakte te komen. Wanneer ik samen ben met deze mensen, zie ik dat hun werk en mijn werk volkomen overeenstemmen: het loslaten van zelfbeschermende controlemechanismen, het loslaten van dat vasthouden en lijden dat ons afgescheiden houdt; jezelf open te stellen, nu, op dit moment; te sterven in het huidige moment. Met open hart en ziel te leven met wat gegeven is, met een geest die niet langer vasthoudt aan modellen. Stephen Levine

Warme groet jeltje