donderdag 12 september 2013

onderzoek van het leven 3

Zij komen tot aan de grenzen van de geest. Zij zien dat zijzelf niet synoniem zijn met de objecten van 'hun' gedachten of stemmingen. Zij beginnen zich te verhouden tot het licht waarmee al deze geestes-inhouden worden gezien. Zij beginnen te beseffen dat zij Bewustzijn zelf zijn, een stap voorbij welk model van soliditeit of verwachting dan ook. Niet langer verwarren zij het licht van het bewustzijn met de objecten die dat licht reflecteren. In het stille 'ik Ben' van de Geest, onthult zich het bewustzijn zelf. En niet langer maken zij de vergissing zichzelf te identificeren met de objecten van het bewustzijn, zij realiseren zich dat zijzelf de onmetelijke uitgestrektheid van het Bewustzijn zijn. Zij hebben aan het onsterfelijke geraakt. Een vrouw vertelde me dat ze de wereld altijd had beschouwd vanuit haar geconditioneerdheid, vanuit haar bewustzijnsinhouden, vanuit haar psychologische werkelijkheid, haar modellen, haar identificatie met haar persoonlijkheid, haar naam, haar reputatie. Maar dit had haar zoveel lijden bezorgd dat zij het zichzelf niet langer kon toestaan zich vast te klampen aan deze ideeën, zichzelf kon toestaan een tweede-hands-leven te lijden, en haar gedachten over de dingen te ervaren in plaats van de dingen zelf. En door dat proces van loslaten, verkreeg zij een gevoel van enorme ruimtelijkheid, van gemak, een zich openen voor een directe ervaring van wat is, voorbij leven en dood. Stephen Levine
Warme groet Jeltje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten