onderzoek van het leven afsluiting

Elke keer dat we ons dit herinneren, elke keer dat we onszelf aanmoedigen om verder te gaan dan onze uiterlijke gehechtheden, beginnen we ons te verhouden tot het Bewustzijn zelf en voelen we hoe onze ervaring van het leven zich uitbreidt en verdiept. We beginnen dat wat we 'onze ervaring', wat we 'wij' noemden - 'ons' zien, 'ons' proeven, 'ons' denken - in feite slechts luchtbellen zijn die in een onmetelijke uitgestrektheid zweven, en van moment tot moment veranderen van inhoud en plaats. En dat wij geen van deze alle zijn. Deze ervaringen zijn als een oude film, gedraaid voor een lege zaal. Het is een gebeurtenis op zichzelf en voor zichzelf. Gedachten denken zichzelf. Iedere controle introduceert een element van dwang, waardoor het hart zich sluit en lijden ontstaat. Wanneer ik met mensen samen ben die de waarheid als eerste prioriteit hebben en werken aan alles wat een blokkade vormt voor inzicht, hoor ik hen niet zeggen: 'God, ik moet al m'n energie weer terugkrijgen; ik moet mijn plaats in de wereld weer veroveren.' In plaats daarvan zeggen ze: 'Ik hoef niet iets of iemand te zijn om te zijn wie ik werkelijk Ben.' Dat is een opmerkelijk inzicht voor mensen die zo'n groot deel van hun leven, net als wij allemaal trouwens, geleefd hebben aan de hand van ideeën en modellen van een wereld van 'zou moeten's die helemaal niet bestaat. Ik zie hoe zij raken aan de werkelijkheid, hoe zij deel worden van wat is. Stephen Levine

Warme groet jeltje