onderzoek van het leven 2

De laatste jaren heb ik veel tijd doorgebracht met verschillende mensen die, in plaats van te klagen over hun hachelijke situatie, begonnen waren deze te gebruiken als mogelijkheid tot bewustwording, tot ontwaken. Deze mensen hebben ontdekt dat zelfs pijn en het verlies van wie zij meenden dat ze waren, te verwerken zijn. Naarmate zij meer en meer loslaten, verkrijgt hun leven ruimtelijkheid. Zij pakken niet alles op. Zij laten juist alles los. En, in dat loslaten, ervaren ze de tijdloosheid die niet 'hen' of 'mij' is, maar simpelweg is. Het is een proces van het loslaten van wat iemand de 'haakjes' in de geest noemde, de neiging van het bewustzijn om de onophoudelijke stroom van het zijn te vangen en te controleren. Vaak beginnen ze met een onderzoek van de psychologische elementen, de inhouden van het bewustzijn. En, tot op zekere hoogte, lijkt dat ook nuttig. Het je verdiepen in bewustzijnsstaten maakt je bewuster voor blokkades, hoewel dat die blokkades niet noodzakelijkerwijs verwijdert. Maar in plaats van zich te verdiepen in elk van deze psychologische 'knopen' en te proberen met zichzelf in het reine te komen als persoonlijkheid, beginnen zij hun identificatie met al die psychologische 'knopen' te verminderen. Wanneer ze afstand beginnen te nemen van zichzelf als een psychologische entiteit, als een persoonlijkheid, als een afgescheiden iets of iemand, dan beginnen ze te herkennen dat zij de ruimte zijn waarbinnen al deze bewustzijnsstaten optreden. En, naarmate zij meer en meer doordringen in hun ware Kern, veranderen hun prioriteiten. Zij beginnen zich te verhouden tot de geest, in plaats van vanuit de geest, hetgeen een geheel nieuwe dimensie toevoegt aan hun ervaring van hun bestaan, van het leven zelf. Stephen Levine

Warme groet Jeltje