de waarheid/ Kabir.

De waarheid zit bij jou en ook bij mij van binnen; je weet dat de loot verborgen zit in het zaadje. Wij zijn allemaal aan het worstelen; geen van ons heeft het ver gebracht. Laat je verwatenheid varen en kijk eens van binnen rond. De blauwe lucht verwijdt zich meer en meer, het dagelijks gevoel van falen verdwijnt, de schade die ik mezelf berokkend heb, vervaagt, miljoenen zonnen treden te voorschijn met hun licht, wanneer ik in die wereld stevig geworteld ben. Ik hoor de klokken klinken, die niemand heeft geluid, er schuilt in 'liefde' meer vreugde dan waar wij weet van hebben, regen valt in stromen neer, hoewel de hemel onbewolkt is, er zijn hele rivieren van licht. Het heelal is allerwegen doorschoten van één enkele liefde. Hoe moeilijk valt het die liefde in al onze vier lichamen te ervaren! Wie hopen daar in alle redelijkheid mee om te kunnen gaan falen. De verwatenheid van de rede heeft ons van de liefde gescheiden. Alleen al door het woord 'rede' voel je je er mijlen ver van verwijderd. Gelukkig Kabir, die door al die vreugde omgeven, zingt in zijn eigen kleine boot. Zijn gedichten komen erop neer dat de ene ziel de andere ontmoet. Deze liederen gaan over het vergeten van sterven en verlies. Ze stijgen uit boven binnentreden en naar buiten gaan. Kabir, naar Bly

warme groet Jeltje