begrafenissen 1

Het ritueel van de begrafenis was oorspronkelijk een passende, weloverwogen manier van afscheid nemen van een dierbare. Waarbij aan de dood de juiste waarde werd toegekend; het was bedoelt om datgene wat overblijft nadat het lichaam is weggevallen 'aan te moedigen' om verder te gaan met de voor hem liggende taak: in vrede en stilte de volgende stap nemen op weg naar de volmaaktheid. Een begrafenis biedt de mogelijkheid om nog eens bewust te worden van de liefde die we samen met de gestorvene deelden, en tegelijkertijd de betrokkene eraan te herinneren voort te gaan op zijn of haar pad zonder zich vast te klampen aan het leven dat hij of zij zojuist achter heeft gelaten. Het is een manier om de gestorvene eraan te herinneren op te gaan in zijn oorspronkelijke natuur, het persoonlijke en specifieke los te laten en het universele te omarmen. Het brengt het evenwicht tot stand tussen bezitsdrang en liefde, tussen je vastklampen aan de betrokkene en hem proberen te overtuigen niet te vertrekken, en hem een goede reis te wensen. Het is een ritueel dat het hart aanmoedigt zich te openen voor zijn verdriet en tegelijk te vertrouwen op dat wat het zintuiglijke overschrijdt. Een begrafenis vormt een initiatie voor degenen die vertrokken zijn en voor de achterblijvenden. Voor beide groepen is de voor hen liggende (gedeelde) taak duidelijk: loslaten wat hen gebonden houdt aan hun idee van gescheidenheid en opgaan in het wezenlijke. De begrafenis is als een herinnering om in te keren in jezelf, om de geest toe te staan in het hart te verzinken. De begrafenis biedt een volgende mogelijkheid om de zaken op een rijtje te zetten en tot een afronding te brengen; om datgene wat ons scheidt los te laten en de onderliggende eenheid van al het levende te herkennen. Om te herkennen dat, hoewel het bewustzijn zich ergens anders bevindt en het lichaam levenloos voor je ligt, het werk dat wij te doen hebben altijd hetzelfde is: versmelten in de schitterende zuiverheid van onze oorspronkelijke natuur, het hart toe te staan open te scheuren in liefde in plaats van zich in angst af te sluiten, en onze kwetsbaarheid en vergankelijkheid te herkennen. Stephen Levine

Warme groet Jeltje