zaterdag 5 januari 2013

Zien wat is 1

Dan dient zich de vraag aan: "Wie sterft er?" En het eerste antwoord dat je daarop geeft is: "Ik ben het die sterft." Vervolgens wordt de vraag: "Wat of wie is dat 'ik' dan?" En je gaat je dan afvragen hoe dat dan zit met dat 'ik' indien er geen sprake is van enige gedachte of zintuiglijke ervaring. Dan vraag je je af: "Ben ik dan alleen maar die onbestendige stroom van kortstondige impressies? Maar ik heb toch een naam, een gezicht, een bepaalde reputatie?" Waarna je beseft dat 'Ik heb een naam' ook alleen maar een kortstondige gedachte is, een passerende luchtbel in de oneindigheid van bewustzijn. En het volgende ogenblik denkt het bewustzijn alweer aan iets anders. Je stelt vas dat 'ik' alleen maar een idee is. Waar is dit 'ik' wanneer er niet over gedacht wordt? En inderdaad besef je, als je gedachten nader bekijkt, dat alle gedachten oud zijn. Waarneming is gebaseerd op herinnering. Als je de herinnering wegneemt, jouw verzameldoos van ideeen en symbolische codes waarmee de 'werkelijkheid' gerepresenteerd wordt, dan zal er, wanneer je op straat loopt, er alleen maar dat lopen zijn. En wanneer je kijkt, alleen maar kijken. Je voelt wat je voelt. Je ervaring van alles is dan niet langer een ervaring uit tweede hand. Je ervaart de dingen zelf, zonder een nadere gedachte die een schaduw veroorzaakt van 'iemand' die loopt, ziet, en ervaart. Stephen Levine
Warme groet Jeltje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten