genezen en sterven. afsluiting.

Door zelf in balans te zijn schep je de mogelijkheid voor het herwinnen van evenwicht. Vele genezers hebben me gezegd: "Ik weet dat God het genezende werk doet, ik ben alleen maar een stand-in." Dat is de ruimte waarin genezing zich kan manifesteren. De voorwaarde bij uitstek voor genezing is liefde. Intuïtief gebruikt de genezer dat waarvan hij voelt dat het het meest behulpzaam zal zijn, maar zijn energie is niet afkomstig uit de geest. Zijn energie komt uit de openheid van zijn hart. Hij heeft besef van iets dat de lichamelijke grenzen overschrijdt. Hij gaat naar de bron waaruit alle genezing ontspringt en probeert niet met zijn bewustzijn iets te ondernemen wat een beletsel zou kunnen vormen voor de volgende volmaakte stap. Hij plaatst geen vraagtekens bij het universum. Bij veel genezers is het inderdaad het zich vasthechten aan 'iemand' die genezen moet worden, aan resultaten, dat de diepte en het bereik van de genezing inperkt. In de Tibetaanse traditie wordt bv aan degenen die verkozen hebben hun energieën aan te wenden ten bate van anderen, als eerste onderdeel van hun vorming tot genezer, geleerd om zich tot in hun diepste wezen te openen voor de dood. In de eerste twee of drie jaar van hun opleiding werken zij met stervenden zodat ze vertrouwd raken met iedere mogelijkheid. Hen wordt geleerd niets uit te sluiten als het gaat om de inherente volmaaktheid van de dingen. Zowel leven als dood worden beschouwd als de volmaakte uitdrukking van het zijn, elk op diens eigen, specifieke moment. De waarachtige genezer richt zich op de wortel van het bestaan zelf. Stephen Levine

Warm groet jeltje