genezen en sterven 3

In mijn contacten met uiteenlopende genezers - verpleegsters, artsen, kruidengenezers, acupuncturisten, lichaamstherapeuten en vele anderen - bespeurde ik soms dat de betrokken arts of therapeut er, soms meer, soms minder, toe neigde te denken dat hij of zij het was die de genezing voltrok. Misschien is het juist wel een dergelijke bewustzijnsstaat van trots en 'gescheidenheid' die de grootste obstructie vormt in de pijpleiding voor de altijd in het universum voorhanden zijnde genezende krachten. Hoe groter het besef van gescheidenheid, van 'iemand die iets doet', des te groter is de gehechtheid aan resultaten. Zulke genezers scheppen geen ruimte voor genezing, zij schreeuwen erom. In de aanwezigheid van een dergelijk persoonlijk overwicht sluit het hart zich echter af, en worden de voorwaarden voor harmonie afgebroken. In de overgave aan de werkelijkheid die wij allen delen ligt de mogelijkheid vervat om de wezenlijke harmonie van het in leven zijn beschikbaar te stellen aan een ander mens. Alles wat het gevoel van 'genezen te zijn' als persoonlijkheid, als individu gescheiden van het universum, versterkt, versterkt de scheiding van hart en geest, terwijl het de angst voor de dood doet toenemen en de disharmonie welke aanleiding geeft tot ergere ziekte eens te meer bevestigt. Stephen Levine

Warme groet Jeltje