algehele genezing afsluiting.

Omdat de waarde van fysieke genezing voor mij boven elke twijfel verheven is, denk ik niet dat het nodig is dat ik dat hier nogmaals onderschrijf; wel wil ik een zeker tegenwicht bieden aan de misvattingen die er bestaan over de natuurlijke vorm van genezing vervat in de dood. De dood is niet de vijand. De 'vijand' is onwetendheid en liefdeloosheid. Omdat we ons identificeren met de inhouden van het bewustzijn stellen we zelden ons vertrouwen in de uitgestrektheid van het hart. Misschien is een groot deel van onze ziekten het resultaat van ons wantrouwen tov onze ware natuur, de bron waaraan wij allen deelhebben; van de disharmonie die optreedt wanneer wij terugkrabbelen voor de waarheid. Voor velen is een ziekte wellicht de aanleiding ertoe dat ze voor de eerste keer tot een vorm van inkeer komen, de enige ervaring die hen ertoe kan brengen werkelijke aandacht aan zichzelf te schenken, de samenhang van lichaam en geest te onderzoeken, en een besef te ontwikkelen van de mogelijkheid van 'heelwording'. Voor velen zou je hun ziekte een zegen kunnen noemen, omdat het hen met henzelf in contact brengt op een manier die alle door vallen en opstaan gekenmerkte pogingen van een heel leven om een bepaald zelfbeeld in stand te houden nooit tot stand hebben kunnen brengen. Het dwingt tot een beoordeling van hetgeen ons probeert af te schermen van het werkelijke leven. Sommigen hebben me verteld dat zij al hun leven lang op zoek waren naar een leraar of een lering die hen de weg zou wijzen naar een 'completer' leven en dat dat tenslotte hun ziekte bleek te zijn, dat het de kanker was die hun leraar werd, de spiegel van de waarheid. Voor velen opent juist ziekte de weg terug naar het leven. Stephen Levine

warme groet Jeltje