agressie en liefde

Ik ken een therapeut die erg succesvol is met zijn agressieve therapieen en er in geslaagd is bij patienten met verschijnselen van gevorderde kanker waarbij alle traditionele therapieen al geen baat meer boden, een onwaarschijnlijk lichamelijk herstel te realiseren. Hij noemt zijn succesvolste patienten zijn 'superstars'. Hij zegt dat sommige van deze patienten naarmate ze succesvoller worden in het bestrijden van hun ziekte, bepaalde egoistische eigenschappen lijken te ontwikkelen en een individualistische agressiviteit die hun gezelschap bepaald onaangenaam maakt. Hij zegt dat als je twee van zijn superstars in een kamer bij elkar zet je de rivaliteit kunt voelen, nu hun individualiteit en persoonlijke agressie zo op het scherp van de snede gecultiveerd zijn. Hoewel enkelen van zijn superstars me vertelden hoe hun hart zich spontaan geopend heeft, en hoe ze in plaats van in agressie, hun vertrouwen nu stellen in hun liefde om zich verder te genezen. Hetgeen ons brengt op de kwestie van prioriteiten. Wat immers is belangrijker, het redden van het lichaam dmv de cultivatie van agressieve eigenschappen die wellicht gedurende vele incarnaties bewaard zullen blijven, die pijn veroorzaken en de toegang tot onze oorspronkelijke natuur afsluiten, of een in liefde loslaten waarbij het tijdelijke lichaam niet als enige prioriteit geldt, een openheid voor het leven die het sterfelijke ontstijgt? Is dat misschien wat Jezus bedoelde met: "Wie zijn leven probeert te redden, zal het verliezen; en wie zijn leven verliest aan Mij, die zal het vinden."? Als we agressie cultiveren is, wanneer we niet zullen genezen, inderdaad 'alles verloren'. Als we daarentegen liefde cultiveren zullen we, wanneer wat we doorgaans als 'genezing' beschouwen niet zal optreden, geen enkel deel van onszelf ingeruild hebben maar juist zijn binnengetreden in een groter geheel. In die zin is het cultiveren van liefde een voorstel waarbij je nooit kunt verliezen. Wanneer je immers niet zult genezen, zullen de erin vervatte openheid en wijsheid je begeleiden naar het volgende volmaakte ogenblik. Liefde is groter dan welke emotie dan ook: angst lost er in op, woede valt uiteen, pijn wordt bevrijd uit haar boeien. Stephen Levine

warme groet Jeltje