Ik ontmoette een Dominicaner non, zuster Patricia Burns, die me vroeg
of ik haar zou willen assisteren op de kankerafdeling van een
ziekenhuis in San Francisco. In vele van de kamers die we betraden lag
een patiënt wiens leven duidelijk afgesloten werd. Dat was aan alles
merkbaar. De ervaringen van een geheel leven werden als het ware
samengebald in die paar laatste dagen, alle verspreide brokstukjes van
een leven werden dmv een vergrootglas in één brandpunt verzameld en
opnieuw beleefd. Elke kamer was als de slotpagina's van een lange roman,
als het slot van een symfonie waarin alle thema's samenvallen in één
slotaccoord.
Binnenkomen in een van die kamers was als het betreden van het
centrum van een karmische draaikolk. (karma is niet een bestraffing,
veeleer een uitdrukking van de barmhartige aard van het universum om ons
opnieuw lessen voor te houden die we in het verleden op de een of
andere manier verkeerd hebben begrepen, en ons daardoor de kans te geven
te leren van vroegere ervaringen.)
Mensen van wie het leven
gekenmerkt was door geloof in hun medemensen en liefde voor anderen,
waren omgeven door vriendelijkheid en mededogen. Degenen wier leven
gedomineerd werd door competitie en angst waren omgeven door verwarring
en rusteloosheid.
Stephen Levine
warme groet Jeltje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten