In een andere kamer lag zachtmoedige John, die mij altijd met zachte
stem toesprak. Hij had vijfentwintig jaar in een busstation van de
Greyhound-bussen gewerkt. Een paar maanden voor hij met pensioen zou
gaan, werd hij op een dag duizelig en onwel. Zijn beste vriend (en
collega) had hem overeind geholpen en gezorgd voor vervoer naar het
ziekenhuis.
De artsen ontdekten al snel een grote hersentumor. Johns
vriend, die samen met ons naast het bed zat, vertelde dat hij met
vervroegd pensioen wilde gaan en John mee wilde nemen naar zijn
boerderijtje in Oregon. Daar zouden ze dan in alle rust kunnen leven en
samen kunnen gaan vissen.
John had in zijn leven zoveel
kameraadschap en liefde aan de mensen in zijn omgeving geschonken dat
dat de atmosfeer in die kamer bepaalde. Vijf dagen na de diagnose stierf
John, omgeven door liefde en medeleven die het hem mogelijk maakten in
vrede zijn reis te vervolgen.
Stephen Levine
Ik hoop dat u hier het verschil kunt voelen in beleven.
Hoe leven en dood met elkaar verweven zijn.
Warme groet Jeltje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten