En niet alleen de pijn in het lichaam, maar ook het lijden dat in de
geest wordt veroorzaakt. Je kunt achter de woede kijken naar de
frustraties, de geblokkeerde en onvervulde verlangens, de boosheid omdat
de dingen niet zijn zoals ze zouden moeten zijn. Achter die frustratie
gaat meestal een groot verdriet schuil, maar als we dan nog dieper
kijken, ontdekken we een geweldig gevoel van liefde.
Als we de
gemoedsgesteldheden gaan onderzoeken die ons in het verleden zo lang
gevangen hebben gehouden, komt er een fascinerende ontmoeting met
onszelf tot stand. Als we diep doordringen in elk van deze
gemoedsgesteldheden, in elke gewaarwording in ons lichaam en deze zo
volledig gaan ervaren dat ze niet langer zijn omgeven door
geheimzinnigheid, kunnen we ze gewoon zien als wolken die voortdurend
van vorm en van dichtheid veranderen, maar steeds blijven rondzwerven in
de wijdse ruimte van ons wezen.
Veel menden die hun leven lang hun pijn niet onder ogen hebben willen
zien, gaan inzien dat ze daardoor hun pijn nooit te boven zijn gekomen.
Dat hun hele leven niets anders is geweest dan één grote goocheltruc,
waarbij ze steeds geprobeerd hebben één bal in de lucht te houden, dat
ze nooit zijn geaard. Ze beginnen ze te bevrijden van de ketenen van de
angst, waarvan ze zich door het onderzoeken van hun pijn bewust zijn
geworden.
Ze treden op het moment dat ze gaan sterven het leven
volledig tegemoet, laten hun lichaam achter zich zonder enige vorm van
verzet of strijd, in een openhartigheid en een liefde die getuigenis
afleggen van de wijsheid die ze zich verworven hebben.
Stephen Levine
warme groet Jeltje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten