mark afsluiting

Toen zij zo bezig was met Mark, zei haar gevoel haar dat er communicatie tussen hen beiden tot stand was gekomen. De hele dag bleef zij tegen hem praten, terwijl zij hem voortdurend streelde en masseerde en hem ervan probeerde te verzekeren dat het ok was om los te laten, om zich niet langer wanhopig aan iets vast te klampen.
En op een gegeven moment begreep ze intuïtief dat het probleem wellicht niet was of hij toestemming zou krijgen om te mogen sterven, want zijn ouders hadden hem al meerdere keren verzekerd dat het ok was als hij alles los zou laten, maar veeleer zijn bezorgdheid om het welzijn van zijn ouders. Zijn gehechtheid aan hen was zo sterk dat hij niet alleen zekerheid wilde hebben over zijn eigen situatie na zijn dood, maar ook over zijn ouders.
Toen haar dagtaak erop zat, belde de verpleegster met de ouders en vroeg hen naar het ziekenhuis te komen om haar even te spreken. Terwijl ze in de tuin van het ziekenhuis wandelden vertelde zij over haar ervaringen en gevoelens van die dag.
Twee uur later werd ze gebeld door de moeder van Mark. Ze zei: 'We zijn naar boven gegaan, naar de kamer van Mark, en hebben het bandje dat jij gedraaid hebt weer aangezet, en de verpleegster die jouw dienst had overgenomen legde Mark in mijn armen. Ik zat daar en wiegde die levenloze vorm heen en weer, heen en weer. En ik zei tegen hem: "Weet je, als je sterft zal alles ok zijn voor jou - en ook voor ons. Alles zal in orde zijn wanneer je loslaat en zult sterven." En op dat moment ontsnapte er een laatste zucht en stierf hij in de armen van zijn moeder.'

Stephen Levine

Warme groet Jeltje