tot stromend water worden

Onze oorspronkelijke natuur is als helder water. In de veronderstelling dat wij 'iets gescheiden van het geheel' zijn, zijn wij op zoek naar een ander lichaam. Hunkerend naar ervaring verlaten we de baarmoeder. We trachtten met man en macht 'onze bestemming te verwezenlijken' in plaats van ons daarvan los te maken. Opnieuw geboren in een wereld van teugelloos veranderende vormen, nemen we, hoewel we zelf niet over een inherente vorm beschikken, de vorm aan van de mallen waarin we worden gegoten. We worden 'zonen' en 'dochters' en leren ook zo over onszelf te denken. We worden geleerd 'verantwoordelijk' te zijn. En, in de greep van cultuur en opvoeding buigen we mee met de voorgeschreven patronen. Langzaamaan roesten we vast totdat we de 'acceptabele' vorm bereikt hebben die er van ons verwacht wordt. We passen ons aan aan de harde hoeken van de container. We bevriezen als het ware in de door de mal bepaalde vorm. Hoe duidelijker en harder de randen van de mal zijn, des te meer worden we beschouwd als 'een verdienstelijke persoonlijkheid'. Tenslotte kan de mal dan verwijderd worden en blijven wij diepgevroren in de vorm staan - en dit aangeleerde zelfbeeld wordt voortaan als de meetlat beschouwd waaraan wij alles en iedereen afmeten. Wij zijn als diepgevroren, ons bewustzijn een wildstromende rivier, ons hart een woestijn. Maar water blijft water, welke vorm het ook aanneemt. De vastheid van het ijs doet het veronderstellen zijn definitieve grenzen en dichtheid te hebben aangenomen. Wanneer het echter smelt, komt de herinnering weer boven, wanneer het verdampt, stijgt het verder omhoog. Wanneer je de wereld niet langer wilt beheersen, wanneer je alles loslaat, dan blijft enkel de waarheid over. En gelijk een roshi antwoord je dan vanuit en op het huidige moment. Het heden geeft geboorte aan je handelingen. Geen kracht, geen dwang. Je boot is leeg. De stroming doet je naar links bewegen: 'Ah, links'. En vervolgens naar rechts: 'Ah, rechts.' Maar je hebt niet werkelijk het gevoel dat je naar links of rechts beweegt, het enige wat je voelt is dat je hier bent, in het huidige moment. Open voor alle mogelijkheden en gelegenheden van het gegeven ogenblik. Volledig aanwezig. Capabel tot antwoorden, niet vanuit persoonlijk verlangen, maar vanuit een gevoel voor de juistheid van de dingen. Je antwoordt vanuit de stroom zelf, of misschien zou je beter kunnen zeggen: de stroom reageert op zichzelf. Nergens een scheiding. Nergens om heen te gaan. Niets om te doen. Niemand om te zijn. Stephen Levine

Warme groet Jeltje