zaterdag 22 juni 2013

niets speciaals

Hoe vaak ben jij werkelijk zoveel deel van het geheel dat er geen 'speciaal-heid' overblijft die om herkenning schreeuwt? De Taoistische traditie spreekt over het 'onzichtbaar worden'. Niet speciaal zijn, maar slechts de ruimte zijn waarbinnen schepping zich ontvouwt. We hebben echter juist geleerd om zo zichtbaar als maar mogelijk is te worden. Een vriend die naar Thailand vertrok om daar monnik te worden vertelt hoe hij werd aangemoedigd zijn speciaal-heid te laten vallen, te beginnen met de speciaal-heid van zijn uiterlijke verschijning: zijn hoofd werd kaal geschoren, hij kreeg eenvoudige kleren om te dragen en at uit een simpele kom het voedsel dat hij iedere dag als aalmoes ontving. Hij leerde de ogen af te wenden en in stilte te zitten. Iedere dag verbleef hij samen met een paar andere monniken gedurende een aantal uren in een afgelegen kluizenaarshut in het woud om te mediteren. Hij vertelde hoe hij, toen hij zich probeerde te gewennen aan deze nieuwe manier van leven en zijn geest aanmoedigde zich te ontdoen van diens 'speciaalheid', weerstand begon te ervaren van de kant van zijn oude geconditioneerdheid tegen een dergelijke anonimiteit. Hij zei dat er perioden waren dat hij in allesbehalve serene bewustzijnsstaat in de de meditatiehal zat, overwegend: "Ze kunnen me toch niet tegenhouden. Ik ga naar buiten en ga m'n kleren verven. Of ik schilder bloemen op mijn bedelaarskom." Het is duidelijk dat het moeilijk is om afstand te doen van onze speciaal-heid. En tegelijkertijd is het duidelijk dat dat het is wat ons scheidt van de Waarheid. Onze poging om speciaal te zijn is een stap terug tov de natuurlijke sroom der dingen; we zijn al verschillend, we zijn al 'speciaal', zonder dat we daar iets aan hoeven te doen. Dit verschil echter tot 'iets speciaals' te maken, dat creeert scheiding, en versterkt het op vergelijking en oordelen gerichte aspect van het bewustzijn. Wanneer wij immers over onszelf denken in termen van ' beter' of 'slechter' dan anderen, dan verbreken we het contact van hart tot hart. Stephen Levine
Zo belangrijk, het contact van hart tot hart. Warme groet Jeltje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten