De dood en waarheid

Het overwegen van de dood moedigt ons aan afstand te doen van onze 'speciaal-heid'. Het gegeven van onze dood, van het feit dat wij deze wereld achter ons zullen laten, opent ons de ogen voor de mogelijkheid om nu alles dat een blokkade vormt inde stroom los te laten. Of wil je proberen je speciaal-heid mee te nemen in de dood? Zal jouw dood uit strijd en tragedie bestaan? Je kunt het nadenken over de dood aangrijpen als een mogelijkheid, zelfs als een techniek, om jouw speciaal zijn achter je te laten. Op het moment van sterven schijnt er een ervaring van 'wegsmelten' op te treden, soms geleidelijk, soms snel, die mensen die zich willen vastklampen aan wie ze denken te zijn beangstigt. Aan hen die een stapje voorbij het persoonlijk bewustzijn willen doen brengt het echter vreugde. Voor sommigen is de dood de grootste initiatie, een mogelijkheid om definitief los te laten. Op het moment van sterven komen je prioriteiten eens te meer aan het licht. Als het je prioriteit is om het universum te willen beheersen, dan zul je de objecten van je verlangen najagen en het contact met het onsterfelijke verliezen. Misschien bedoelde Jezus dat toen hij zei: "Wat heeft een man gewonnen, wanneer hij de hele wereld wint, en zijn eigen Geest verliest." De angst zal dan al het andere blokkeren. Wanneer je echter bovenal de waarheid wenst, zal jouw dood een mogelijkheid zijn om één te worden met het mysterie. Inderdaad lijken degenen die de waarheid nog boven het leven zelf stellen het meest intens te leven. Als je de voorkeur geeft aan het leven boven de waarheid, dan zul je zelden aan de waarheid van je leven raken. Indien de waarheid jouw prioriteit is, zal de dood oplossen en alleen de waarheid voortbestaan. Stephen Levine

Warme groet jeltje