Puzzel afsluiting

En dan zien we opeens dat we eigenlijk niets zouden moeten verdringen. Door van alles te verdringen stoppen we die dingen weg waarvan we denken dat ze onaanvaardbaar zijn. En daardoor maken we onszelf juist tot slaven. We zijn weer bezig het leven uit te stellen. Niets kan uit de gevangenis van de duisternis bevrijd worden, tenzij het aan het licht van het Bewustzijn wordt blootgesteld. Door verdringing drukken we dingen weg onder het niveau van het gewone bewustzijn en daar worden ze dan ontoegankelijk. Onze drijfveren bestaan nog wel, maar we hebben er niet langer toegang toe, omdat we ze uit ons bewustzijn hebben verdrongen. Ieder gevoel moet dus onderkend worden, en zonder kritiek of angst worden toegelaten in het heldere licht van het Bewustzijn, waar we het kunnen zien voor wat het is. We denken ons alleen maar in dat we ons in een volkomen onhanteerbare situatie bevinden en dat het leven een straf is in plaats van een geschenk. Stephen Levine

Warme groet Jeltje