woede-fase afsluiting.

Bewustzijnsstaten zijn besmettelijk. Je moet in staat zijn om bij iemand te zijn wiens woede in voller razernij is onbrandt en toch niet gevangen worden in die plaatsen binnenin jezelf waar ook jij het uitschreeuwt over de ogenschijnlijke onrechtvaardigheid van de dingen. Je eigen lijden loslaten zodat je niet verteerd wordt door het verdriet van een ander. Je arrogante trots loslaten die de kracht van de woede in jou gevangen houdt, opdat je mededogen niet geblokkeerd wordt. In staat zijn je eigen woede te herkennen, je eigen razernij, bereid zijn zonder te oordelen of veroordelen gelijkelijk aanwezig te zijn voor jezelf en voor de ander. "Alles overkomt mij ook!" schreeuwt het bewustzijn het uit als je de baan die je zo graag had willen hebben toch niet krijgt, als je nieuwe auto aangereden wordt, als je linkerarm verlamd raakt en je het gevoel hebt dat je kanker zich verder uitgezaaid heeft in je lichaam. "Laat deze wereld verrekken! Laat iedereen verrekken!" Kan jouw hart open blijven in zo'n storm? Wat voor effect heeft de verwarring van een ander op de ontkenning van jouw eigen woede en angst? Stephen Levine.

Warme groet Jeltje