stadia van sterven 2

Dit innerlijke proces van zich losmaken uit het lichaam gaat gepaard met verschillende uiterlijke verschijnselen, die door de artsten worden herkend als het zich sluiten van de verschillende levensfuncties. Als de energie die de verschillende systemen bezielt zich terugtrekt, neemt de energie in die systemen steeds meer af. Het ene ogenblik is ze nog meetbaar, het volgende niet meer, hoewel het proces van zich terugtrekken blijkbaar nog steeds doorgaat. Op deze meetbaarheid hebben wij ons idee van 'het moment waarop de dood intreedt' gebaseerd. Maar de dood treedt niet op een bepaald ogenblik op. Het is een geleidelijk proces, dat zich nog enige tijd voortzet, nadat de apparatuur al heeft aangegeven dat het een en ander niet meer kan meten. In feite is het zo dat de dood niet op een bepaald ogenblik is ingetreden, maar dat het instrumentarium niet langer in staat is om de mate waarin het leven nog aanwezig is te registreren. Het stervensproces schijnt een zich uitbreiden te zijn voorbij de vormen waarbinnen alles altijd meetbaar is geweest. Het hierna volgende gedeelte is een soort scenario voor de lichamelijke ervaring van het sterven, dat is gebaseerd op de aloude opvatting dat het lichaam is samengesteld uit de vier elementen aarde, water, vuur en lucht, zoals die in de geconcentreerde opeenhoping van de vorm worden ervaren. Stephen Levine

Warme groet Jeltje