lengte van een aardleven en zelfmoord. 3

Oorzaak van verschijningen.

Het nu volgende stukje heb ik in zijn geheel overgenomen, wellicht zijn er dingen die u niet aanspreken, laat ze gewoon liggen, als het u aanspreekt.... overweeg het.

Nu volgt een beschrijving van het leven na de dood van Guiteau, de moordenaar van president Garfield,zoals dit wordt weergegeven in de brieven van de Meesters van Wijsheid.

Garfield werd in mei neergeschoten en stierf in september. **
En zijn moordenaar werd opgehangen.
De Meester zegt:” maakt nu een toestand door, waarin hij voortdurend schiet op de president, steeds gevonnisd wordt, steeds gehangen, steeds vervuld met de gedachten en daden, waarvan hij op het schavot vervuld was”.

Dit voortdurend herhalen van de daad en de omstandigheden, die er toe leidden, niet voor ‘eeuwig’ zijn, maar alleen gedurende de periode, die zijn natuurlijke aardleven geduurd zou hebben. Dat is erg genoeg, maar er is een tegenwicht, want het arme slachtoffer van executie of zelfmoord zal, wanneer hij weer op aarde geboren wordt, zulk een afkeer hebben van die bepaalde misdaad, dat zijn geweten hem zal bewaren voor de herhaling van die fout, maar dat geweten kan niet verhinderen, dat zijn vorige begeerte naar zelfvernietiging een natuurlijk gevolg voortbrengt in zijn volgend aardleven. Zijn meer ontwikkeld geweten werkt op zijn eigen gebied, en stoffelijk moord op het zijne.

Het is mogelijk, dat zijn geweten een voorgevoel heeft van een geweldadige dood, wanneer hij die leeftijd bereikt heeft, waarop hij vroeger zelfmoord pleegde. Maar na die dood zou hij waarschijnlijk leren het stoffelijk lichaam naar waarde te eerbiedigen.

De samenleving begaat een misdaad, elke keer, dat zij de doodstraf toepast. Het doet geen goed, maar het doet groot kwaad aan de samenleving. Als de misdadiger werkelijk slecht is, wordt hij vrijgemaakt om zwakke mensen te beïnvloeden misdaden te begaan, in het geval van zelfmoord trachten zij andere zwakke mensen daartoe over te halen.

De beruchte brug van Pasadena heeft veel slachtoffers geëist, zij, welk leven gered werd, verklaarden, dat ze gewenkt werden door anderen, die hun voor waren gegeaan.

Doodstraf moest vervangen worden door levenslange gevangenisstraf, want gedwongen dicipline is juist, wat de bandeloze nodig hebben voor hun verbetering. Zij houden er niet van en proberen het dus een volgend aardleven te vermijden en gedragen zich op erewoord vrijgelatenen.
Op deze wijze ontwikkelen zich langzaam de menselijke wezens. Er is echter een betere en snellere weg tot groei, en die is, aandacht te schenken aan de raadgevingen van grote leraren zoals Christus of Boedha, maar weinigen hechten waarde aan die betere weg. Zij blijven liever in de School van de Harde Slagen.

warme groet Jeltje