Dit moment.
Dit moment komen deze woorden tevoorschijn.
Vanuit het niets.
Vanuit het niets komt een teken.
Tekens die iets betekenen.
Iets kunnen raken beroeren.
Een hand die teder een wang beroert.
Een glimlach die tevoorschijn komt.
Stralend blauwe lucht waarin witte dotten van wolken voorbij zweven.
De streling van de wind die langs gekleurde blaadjes strijkt.
Trilling van vreugde.
Dit moment.
De stilte van het hart dat is.
Het kind dat je aan kijkt met onbevangen ogen.
Het ziet wat er is, vol vertrouwen, een open blik.
Helder, en zonder dat het weet waarom houdt het van jou, het weet niet anders.
Wat hebben we toch verloren?
Gewoon wat is, waardoor er zoveel moet zijn?
De Liefde die is.
Het hart verwarmt, vervuld, overstromend.
Dit moment.
Is er nog een ander moment?
In dit moment is alles.
Kan vervulling zijn.
Kan het vervuld zijn.
En de stilte, vrede daalt neer in je hart.
En het is goed, het is gewoon helemaal goed.
liefs Kagib
Jeane Adema
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen'k Heb voor de dood al meer dan eens
BeantwoordenVerwijdereneen lief gedicht geschreven
ik neem hem wel eens op m'n schoot
hij hoort zo bij het leven
ik weet hoe bang ik was als kind
wat heb ik 'm geknepen
hij was m'n vijand, nu mijn vrind
nu heb ik hem begrepen
hij heeft mij zijn geheim verteld
en zo ben ik m'n angst ontgroeid
voor mij is hij een open veld
waar hemelhoog het voorjaar bloeit
Toon Hermans
Dank je wel Francine.
BeantwoordenVerwijderenEen bijzonder mooi mens, Toon Hermans.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen