De dood is niet het einde, het is een andere vorm van leven.
In ons leven is sterven iets waar niet aan te ontkomen valt. Sterven hoort nu eenmaal bij het leven en dat is niet toevallig zo. We besteden daarom enige aandacht aan het proces van sterven en waarom de dood het lot van de levenden is.
Bepalen wanneer een bepaalde incarnatie moet beëindigen, is het werk van de ziel. Als verder leven geen zin meer heeft, neemt het terugtrekken van de levenskracht een aanvang. Meestal gebeurt dit door ziekte of ouderdom. Wat we van sterven zien, is wat er met het stoflichaam gebeurt. Het hart valt stil, de bloedstroom stopt en de ontbinding begint.
Het is te begrijpen, dat de dood als afschrikwekkend wordt ervaren. De angst voor de dood is iets, waar veel mensen last van kunnen hebben.
Menigeen gaat er van uit, dat als je lichaam sterft, je er niet meer bent. Je identiteit eindigt in het graf en dat is het dan. Als je er zo over denkt dan is te begrijpen, dat doodgaan geen fijn idee is. Wel is goed voor te stellen, dat angst voor de dood gebaseerd is op het achterlaten van hen, waar we van houden.
Jeltje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten