Het Eeuwige leven, de Eeuwige verandering van sterven en opstanding, tot de uiteindelijke Opstanding.
Het heeft zo'n belangrijke plek in ons leven. We krijgen er allemaal mee te maken, de dood. Eerst van mensen meer en minder dierbaar, om ons heen en dan onze eigen dood.
En toch liggen er steeds juist de grootste mogelijkheden bij het sterven. Het sterven van onszelf en ook het sterven van mensen om ons heen.
Dat laatste moment, die laatste momenten, daar gaat t uiteindelijk toch om, de vrucht van ons leven?
Wat laten we dan zien, hoe gaan we ermee om, wat wordt er wakker, wat wordt er zichtbaar. Verzet, angst, strijd, of overgave, verstilling, een diepe Liefde die ervaarbaar wordt. Alle schijn ontmaskert, al had je nog zo'n hoge positie, zoveel geld, aan t eind moet je alleen gaan, en de rest blijft achter.
Hoe je gaat, hoe je overgaat daarmee heb je de grootste impact op mensen om je heen. Wat je dan achterlaat, de indruk, de herinnering.
Uiteindelijk draait het hele leven erom, om in volle overgave te kunnen gaan, zonder angst. Dat je met je hele wezen kunt zeggen het is volbracht. Er is niets meer wat wacht, niets meer dat onuitgesproken is, niets meer dat wringt of dwingt, dat gespleten maakt.
Elk moment van het leven kan een bijdrage leveren aan dit proces als we er met vol bewustzijn, met volle verantwoordelijkheid in staan. Ons niet laten leven door zoveel in onszelf maar echt zelf gaan leven. Meer en meer alles durven over te geven aan iets veel en veel groters dan onszelf, ons hart hiervoor openen.
Als werkelijk dat Andere, het Bewustzijn ervaarbaar is geworden dan zijn we wakker geworden, dan begint pas het werkelijke leven.
Dan zijn we niet meer alleen maar ego, maar dan kunnen we echt gaan antwoorden op het Licht. Als we het durven toe te laten, als we durven alles te laten oplossen in dit Eeuwige Licht, in de Liefde.
Dit betekent totaal leven, open, eerlijk, echt, met alles erop en eraan, maar met bewustzijn.
En zo zal als vanzelfsprekend alle angst verdwijnen voor de dood, als we alles durven laten sterven wat illusie is, wat schijn is, wat patroon is, wat bovenop ons gekomen is.
Je Weet dan zonder dat je het uit kunt leggen, het leven is Eeuwig, het leven is Eeuwige verandering, omzetting, transformatie.
En uiteindelijk als alle illusie gestorven is, dan stap je bij het overgaan in het Eeuwige witte Licht, je bent weer Thuis.
Kagib
Geen opmerkingen:
Een reactie posten