dinsdag 9 augustus 2011

Bijna bij de dood

Uit: Het klein bijna-bij-de-dood boekje(fragmenten uit de praktijk)
Jim van der Heijden
isbn 978-90-389-1990-4

ERGENS ANDERS GEWEEST
En hoe het daar was

Constant M.
Constant had zich zwaar verwond, hij vertelt:

' .....dadelijk besefte ik dat ik met een grote snelheid aan het vallen was in volledige duisternis, met een muur van duisternis links en rechts van mij.
Ik voelde me ongelooflijk eenzaam en verlaten, ik had geen idee waar ik me bevond en waar ik terecht zou komen.
Ik was volledig hulpeloos en niemand kon mij helpen om deze val te stoppen. Ik wist ook niet waar dit zou eindigen, want ik had geen zicht op wat onder mij was.
Het ging altijd maar sneller en sneller en mijn angst werd groter en groter. Het leek wel een donker ravijn zonder bodem. Ik was volledig in paniek.
Plots vertraagde mijn val. Ik begon als het ware te zweven en de duistere muren waren verdwenen.

Langzaam naderde ik een licht, fel maar niet verblindend en zacht rozewit.
Een onbeschrijflijk zalig gevoel nam bezit van mij.
Iemand, mèèr dan een vriend of een geliefde, overstelpte mij met een innig geluk en absolute goedheid.
naarmate ik dichterbij kwam en als het ware in het licht werd opgenomen, nam die vriendelijkheid en zaligheid toe: dit overtrof alles wat ik in mijn jonge leven tot dan had ondervonden!

Er werden geen woorden uitgewisseld. Ik werd doordrongen van een liefde en goedheid, afkomstig van iemand die mij door en door kende en waardeerde.
Het was een krachtige persoonlijkheid die tot het diepste van mijzelf doordrong en een stempel van geluk en liefde op mij drukte.
Toen ontwaarde ik door het licht heen of achter het licht een poort die mij uitnodigde om naderbij te komen.
Ik was er van overtuigt het wezen dat mij in deze onbeschrijflijke zalige toestand bracht nader te ontmoeten.
Op dat moment kwam ik echter terug bij bewustzijn. Mijn ontgoocheling was groot: het plotse afbreken van die zalige toestand en de grote verwachting van wat nog komen ging veranderde bruusk in een toestand van pijn en onzekerheid.

1 opmerking:

  1. Een zeer hoopgevend stukje, Jeltje!
    Dank je wel
    en liefs van Francine

    BeantwoordenVerwijderen