vrijdag 3 april 2015

alweer.....

Tja, wat wil ik schrijven? wat ik zie wat ik voel? Een dagboekje houd ik deze keer niet bij. wederom mag ik iemand van mijn familie begeleiden. Het is onze zoon van 30 jaar, hij heeft een hersentumor, vorig jaar november geconstateerd. o, mijn God wat is dit moeilijk. De onrust in mij,het niet weten wanneer. Ik zie hem afglijden in....geen energie, slapen, niets wat meer interesseert, zelfs zijn geliefde telefoon niet eens. het contact met de buitenwereld. is het de binnenwereld die roept? zou heel goed kunnen. eetlust die verdwijnt. Zo maar even wat gedachten op dit papier gezet. het gaat niet goed dus, maar wat is niet goed? voor onze begrippen? 3-4-15.
warme groet Jeltje 20-4-15. Al 2 dagen heeft thewis last van zijn darmen. hevige buikpijn, we zijn eergisteravond (18-4) zelfs naar de spoedeisende hulp geweest, foto's gemaakt, harde buik en waarschijnlijk komt dit van de medicatie. Voor nu; paracetamol of ander pijnstiller en zakjes movicolon om de darmen te stimuleren. ook trekt hij zich steeds meer terug. (Proces) gaat vanzelf, houd van rust en stilte. ruikt scherp en het gehoor wordt scherper. warme groet.

4 opmerkingen:

  1. Veel sterkte he lieve Jeltje, niet niks dit met je zoon mee te maken.

    liefs Karel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je lieve Karel, inderdaad, het hakt er toch behoorlijk in. Toch is het goed zoals het is, hoe vreemd het ook klinkt. dankbaar dat ik dit mag meemaken. maar zeker niet gemakkelijk. dank voor je steun.

      Verwijderen
  2. Ik kan alleen maar woordeloos zijn, Jeltje ... maar woordeloos ben ik voortdurend dichtbij.

    BeantwoordenVerwijderen