krachtvelden als tirannen 4 (afsluiting)

Ongewild, niet eens bewust, kunnen we onze naasten verdringen. Het leven en laten leven krijgt hier een veel diepere betekenis. Verdringen wij de naasten dan hebben we in werkelijkheid een hoge dunk van onszelf en een mindere dunk van de naasten. Wie durft te oordelen? Superioriteit veronderstelt inferioriteit. Maar wie oordeelt? Superieur is datgene dat sterk, energievol, maar daardoor helpend is. Helpend zonder een gericht doel, eenvoudig door te zijn. WILLEN helpen is irritant, helpen uit spontaniteit, uit innerlijke drang, zonder opdringerig te zijn, is een kwestie van de levensveld-kwaliteit. Hoe meer begrepen ervaringen we hebben des te toleranter, vergevensgezinder, en vooral, des te bewuster we kunnen ZIJN. Het "zijn" is in overeenstemming met de kwaliteit en de voltage van ons levenveld. Iemand, die het gevoel heeft dat hij niet meer IS, bezit veel te weinig voltage in zijn levensveld. Niet voor niets klampen dezulken zich bewust, dan wel onbewust, aan een sterk levensveld vast. Een grote persoonlijkheid behoeft helemaal niet egocentrischte zijn, integendeel, hij kan de uitkomst zijn voor velen, en als hij zich bewust daarvan is, dan gaat het er maar om: wat doet hij met zijn kracht en macht? Er is macht in de wereld, macht is energie, maar welk gebruik wordt daarvan gemaakt, dat is de kwestie. De onsterfelijke macht ligt in de kwaliteit en de kracht van ons levensveld, waaruit we kunnen existeren, waaruit we individueel worden, waaruit we dus die noodzakelijke wisselwerking tussen grote en kleine Archaeus tot stand brengen, of tussen kosmos en mens, schepper en ziel. Hier is geen sprake van enige geloofsovertuiging, maar van de voorwaarde tot "zijn". De krachtigste wint, het individu blijft existeren; en het gaat er om dat dezulken wijs zijn, dan zal alles ten goede veranderen. Eerste opgave is: energie bijladen door de goede wisselwerking; tweede opgave is: energie uitstralen, anderen bijladen, anderen ver"lichten" dan komt de levensopdracht vanzelf: het zijn om, in diepste wezen, als ego, niet te zijn. Dat is een mysterie, dat de practiserenden volkomen begrijpen en onderschrijven. Het doel ligt in de ver-andering en de op-lossing, via de ont-wikkeling. En voor dit alles is energie nodig. Slechts de duisternis begrijpt dit niet, want het heeft het Licht nooit gegrepen. Dat is een waarschuwing voor hen die MENEN duister te zijn, hoewel het licht alomtegenwoordig is. Wordt deemoedig en laat het Licht binnentreden. Dat is de enige mogelijkheid. Het krachtigste levensveld regeert, moge die kracht ten goede zijn. Het zijn altijd de sterken die beslissen, ten voordele of ten nadele van de zwakken. Daarom richt zich elk wijs woord tot de sterken. Of tot de discipelen, die energie omzetten in materie en omgekeerd.

Bron; Henk en Mia Leene. warme groet Jeltje