dankbaarheid/ Hans Stolp deel 2

Het inspireren van gestorvenen. Het is dus geen geringe kracht die wij met onze dankbaarheid naar de ander toe in beweging brengen! Bovendien, ook als de ander al vanuit het Kamaloka de Lichtwereld is ingegaan, dan nog blijft onze dankbaarheid een geweldige inspirerende kracht voor de verdere weg van de ander door de geestelijke sferen heen . Om het eenvoudig, beeldend, te zeggen: onze dankbaarheid geeft de ander vleugels en stelt haar of hem tot ongehoorde dingen in staat. Zo begeesterend werkt de dankbaarheid die wij de ander toedragen! Maar wanneer we nadenken over onze dankbaarheid als een inspirerende kracht, mogen we beseffen dat deze niet alleen maar betrekking heeft op wat de ander ons tijdens zijn of haar leven op aarde gaf. Die persoonlijke dankbaarheid mag ingebed zijn in een totaalbesef van dankbaarheid: kan ik God dankbaar zijn voor alles wat ik in dit leven te doorleven kreeg en wat ik allemaal mocht meemaken? Kan ik Hem (Haar) dankbaar zijn voor werkelijk alle lotgevallen in mijn leven, de donkere en de lichte, de vrolijke en de verdrietige, de eenzame en gelukkige ervaringen? Kan ik God dankbaar zijn voor de hoogten en diepten van mijn leven? Alweer: het is geen gemakkelijke vraag die wij hier voorgelegd krijgen; het is een vraag waarop wij het antwoord ook niet zomaar ineens kunnen geven. Dat antwoord kan pas rijpen na een jarenlange worsteling met onszelf en met de pijn en de teleurstelling van het leven.Maar als wij uiteindelijk rijpen tot deze onvoorwaardelijke en totale dankbaarheid, dan wordt dat een geestelijke kracht die al onze geliefden’ aan de overkant’ bereikt en inspireert. En die zo, door hen heen, tot een inspirerende kracht wordt voor heel de geestelijke wereld Wordt vervolgd

Warme groet Jeltje