Voor Chris

Vaak denken we eeuwig te leven in deze vorm,ja, een vorm. Toch kan het gebeuren dat je plots tot ontdekking komt dat dat niet zo is. Soms door een schok van een gebeurtenis of overlijden van een dierbaar iemand. Dat je je ineens bedenkt: ' Hee, het leven hangt eigenlijk maar aan een zijden draadje. vanmorgen kwam ik tot ontdekking dat een dierbare was overleden en dit nu pas ontdekte via FB. Hij stond in m'n vrienden lijst maar hij was weinig op FB vandaar dat het niet zo vreemd was dat ik al een hele poos niets had gehoord. 'Toevallig' keek ik vanmorgen even op zijn account en las daar, middels een stukje van zijn vrouw en dochter dat vader,man en opa 23 april was overleden en 1 mei was begraven. Dan schrik je toch wel even, een warm, integer mens. Lieve Chris, vanuit mijn hart plaats ik hier een gedicht van jou. Je altijd grote liefde voor God en zijn schepselen,je Licht, kracht en liefde die je mee gaf voor iedereen, dank je wel. De oudere generatie. Deed jij het wel juist en goed, hebben ze in jou het Licht wel ontmoet ? Vergat je , wat wèrk'lijk het belangrijkste is, en leven ze met een wezenlijk gemis ? Werden je kinderen wel gééstelijk groot, of zijn ze eigenlijk bàng voor de dood ? Maak je geen zorgen, maar bid en 'zend' kracht, geef hen maar over aan goddelijke macht. Ook zij moeten ervaren en leren, zich naar hun Schepper te keren. De weg gaan, die jij ook hebt gelopen, dààr kun je nu slechts op hopen. Wanneer dan kind'ren worden geboren, laat JIJ het die kind'ren dan horen. Vertel hen vol liefde jouw levensverhalen over hoge bergen en door diepe dalen. Spreek hen van Liefde, Kracht en ook Licht. Maak 't hen bekend en geef hen zicht. Chris.© Warme groet Jeltje