Als je als mens sterft, maak je je los van het fysieke lichaam.
Dit los maken gebeurt ‘slapend’, dus onbewust. Geleidelijk aan word je wakker in de geestelijke wereld. Een heel nieuwe wereld gaat voor je open. Heb je op aarde met geestelijke of religieuze dingen bezig gehouden, dan weet je sneller waar je bent dan gestorvenen die dat niet deden. Van de laatsten zijn er trouwens ook die niet wakker willen worden. Ze geloofden op aarde al niet in een voort bestaan na de dood en weigeren dat aanvankelijk ook in de geestelijke wereld te erkennen.
Het wakker worden in de geestelijke wereld brengt een diep gevoel van vreugde en vervulling met zich mee. Je geniet van de sfeer die daar heerst en je voelt het als een weldadig geen fysiek lichaam meer te bezitten. Dan begint de terugblik op het afgelopen leven. Met dat terugkijken komt echter ook het gemis en het verlangen naar de geliefden die op aarde achter bleven. Want ook gestorvenen missen de fysieke nabijheid en verbondenheid met degenen die ze achter lieten. Hoe kan het immers ook anders? Ze leven nu weliswaar in de geestelijke wereld, maar zijn met hun hele wezen nog volop verbonden met het aardse leven en met hen die zij achter moesten laten.
De gestorvenen missen niet alleen degenen die achter bleven, maar ook de pijn die hun vertrek bij anderen veroorzaakt. Het verhoogde bewustzijn waarin zij nu leven toont hun echter dat er in wezen in het geheel geen sprake is van een scheiding tussen de levenden en doden, en dat de banden van liefde die op aarde zijn gegroeid nooit ophouden te bestaan.
Dat proberen overgeganen de levenden dan ook voortdurend en op alle mogelijke manieren duidelijk te maken. Degenen die op aarde achterblijven hebben die kennis en dat doorzicht meestal niet en daarom ligt het voor hen heel anders. Soms kunnen zij hooguit voelen dat de gestorvene nabij is, zonder dat ze dat gevoel een plaats kunnen geven in hun opvattingen over leven en dood.
Zo vertelde dominee ter Linden, over een situatie na het overlijden van zijn vrouw: Weliswaar is er een schrijnende stilte ingetreden, maar tegelijkertijd is het een stilte vol van haar aanwezigheid.
W.V.V.
Bron: Omgaan met gestorvenen, leven voorbij de dood.
Hans Stolp en Margarete van den Brink.
Warme groet jeltje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten