Lezing bij de crematie van Thewis Mulder.

Lieve lezer, 22 April is mijn zoon overleden ten gevolge van een hersentumor, en 28 April was de crematie. hij mocht 31 jaar worden. Ruim anderhalf jaar heb ik hem verzorgt en toen de vraag kwam wie het woord zou doen tijdens de crematie vond ik het niet meer dan logisch dat ik dat zelf ging doen Het leek mij goed om dit te delen met u, Van harte welkom, familie,vrienden, en iedereen die om welke reden dan ook verbonden is met Thewis, fijn dat u er bent en dat we met elkaar in deze verbondenheid Thewis in liefde willen dragen zodat Thewis dit kan voelen. Kaarsen worden ontstoken en het lied; wit licht van jeroen van koningsbrugge werd gedraaid. Ik lees u een stukje voor uit het Aquarius Evangelie van Levi Dowling. Hoofdstuk 54; 4-13. En dragers brachten het lichaam van de enige zoon ener weduwe, binnen om te worden gebalsemd; de wenende moeder volgde hem op de voet; haar verdriet was groot. En Jezus zeide: Goede vrouw, droog uw tranen; gij volgt nu slechts een ledige huls; uw zoon is daar niet in. Gij weent omdat uw zoon dood is. Dood is een wreed woord; uw zoon kan nooit sterven.Hij had hier in het stofkleed een hem opgedragen taak te volbrengen. Hij kwam, deed zijn werk en legde het stofkleed terzijde om over te gaan tot het volbrengen van opdrachten, die boven het bewustzijn uitgaan, en zo zal hij tenslotte de kroon van het volmaakte leven ontvangen. En wat uw zoon heeft en wat hij nog moet doen, moeten wij allen doen. Als gij nu uw verdriet koestert en uw smart de vrije teugel laat, zullen zij elke dag groter worden. Zij zullen uw gehele leven in beslag nemen tot u ten slotte niets meer bent dan een hoopje ellende, doorweekt van bittere tranen. In plaatst van hem te helpen, maakt gij, door uw groot verdriet, het uw zoon alleen maar moeilijk.hij zoekt nu uw troost zoals hij steeds heeft gedaan; is blij wanneer gij blij zijt; is bedroefd wanneer gij treurt. begraaf uw narigheden diep en glimlach om verdriet en verlies uzelf door de tranen van anderen te helpen drogen. Na gedane plicht komen geluk en vreugde; en vrolijkheid bemoedigt de harten van hen, die overgegaan zijn. Het zal voor velen van jullie een schok geweest zijn dat Thewis zo jong, naar onze begrippen, afscheid moest nemen van het aardse leven. Dat confronteerd enorm. Zij die de laatste tijd gesprekken met Thewis hebben gehad zullen weten dat het goed is zoals het nu gegaan is. De afgelopen tijd werd hij innerlijk rijper en wijzer en ik weet zeker dat er enkelen onder jullie zijn die van zijn ziek zijn enorm hebben geleerd, wellicht onbewust, inzichten die hij schonk en aanleiding werden om over de werkelijke belangrijke dingen in dit leven na te denken, niets gebeurt nooit voor niets. Wij allen krijgen ervaringen als levens lessen, en nooit meer dan je dragen kunt. Dat is een wet. Thewis sprak over rondjes draaien, een film zien, totdat hij de lessen had geleerd, en als de les geleerd was hield de film op. Je kunt de lessen accepteren of verwerpen, aan ieder de keus. We nemen- ieder op zijn eigen manier- afscheid van een persoon die we vrijwel allemaal op een andere manier hebben leren kennen. Door zijn ziekte leerde hij snel middels harde ervaringen. Dit afscheid is voor hem dan ook niet pijnlijk hij weet dat hij-vooral nu- een gelukkiger leven binnen gaat, immers de dood van het stoffelijke lichaam is een geboorte in de geestelijke wereld omringd door degenen van wie hij hield, zoals zijn grootvader. Er zijn geen redenen voor medelijden, er is wel een reden voor vreugde terwille van Thewis. Een aards mens denkt veelal aan zichzelf aan dat gene wat hij of zij zou willen of wensen. Maar de wensen van aardse mensen zijn ego-centrisch en vooral kortzichtig. Natuurlijk is zijn heengaan voor ons allemaal een verlies- Maar zou dat verlies de vreugde om het nu bestaande geluk van Thewis verdringen? Thewis zijn angsten zijn verdwenen, zijn gevoel van tekort schieten is weg, zijn vrede om het weerzien van geliefden ook met helpers, is er voor in de plaats gekomen, Ik ben dan ook ontzettend dankbaar dat ik vanaf deze kant hem mocht bijstaan. laten wij - tenminste proberen- nadat wij onze emotie's hebben doorgrond en hebben geuit, wat zeer belangrijk is, immers een wijs mens onderdrukt niets, vrede hebben met de situatie. Het is goed zoals het nu is. Niet tegenstaande de leegte die hij achter laat, onze aardse zintuigen bemerken hem niet meer maar hij zal, en Thewis wist dit, indien we er behoefte aan hebben, er zijn om ons te troosten, ons zijn geluk uit leggen, om ons zijn vrede door te geven mits je daar voor open wilt staan. Hij weet ook dat wij hem zouden begrijpen en dat wij zijn heengaan zouden accepteren zoals het is Thewis dankjewel voor al je kwetsbaarheid tijdens je verzorging. Ben je zeer dankbaar dat je me hierin vertrouwde. Weet dat mijn hart bij jou is. Hierna het gedicht van Hans stolp, eerder op dit Blog Geplaatst. Wil een ieder die dit leest zich bewust wordt van de boodschap hierin verweven.

Warme groet Jeltje. (helaas lukt het me niet om de alinia weer te geven)