de dood en het ego afsluiting.

afsluiting Wacht de gelegenheid niet af, want de wereld is de gelegenheid, we zitten er al in. De wereld is een gelegenheid om te ontdekken. Het lijkt tegenstrijdig; tijd is de gelegenheid het eeuwige te ontdekken, het lichaam is de gelegenheid het niet lichamelijke te ontdekken, materie is de gelegenheid bewustzijn te ontdekken. Het hele bestaan is een gelegenheid. Woede is de gelegenheid compassie te ontdekken, hebzucht is de gelegenheid te leren delen, en de dood is de gelegenheid het ego binnen te gaan en te zien of het ik er is, of het ik er niet is. Als het ik er is, dan is de dood misschien mogelijk. Maar als je voor jezelf ontdekt dat 'het ik er niet is' dat er vanbinnen pure leegheid is, dat er niemand is - als je dat niemand zijn vanbinnen kunt ervaren, waar is dan de dood? Wat is dan de dood? Wie kan er dan sterven? Als je weet hoe te leven weet je alles over het leven en over de dood. Het gaat om dat je leeft echt leeft. Maar de zogenaamde religieuze mensen hebben je geleerd niet te leven. Zij zijn de scheppers van de dood. Ze hebben de dood op een heel indirecte manier geschapen, want ze hebben je zo bang gemaakt om te leven. Alles is verkeerd. Het leven is verkeerd, de wereld is verkeerd, het lichaam is verkeerd, liefde is verkeerd. Relatie is verkeerd, van iets genieten is verkeerd. Ze hebben gemaakt dat je je over alles zo schuldig voelt, over alles zo veroordelend bent, dat je niet kunt leven. En als je niet kunt leven, wat blijft er dan over? De afwezigheid, de afwezigheid van het leven en dat is de dood. En dan zit je in angst, zit je in angst voor iets wat er niet is, wat je eigen schepping is. Maar je kunt de schoonheid van de dood enkel kennen, als je de schoonheid van het leven kent. Het leven bereidt je voor op de dood. Maar mensen leven helemaal niet; ze zijn op alle mogelijke manieren belemmerd om te leven. De dood is een leugen. Je eindigt er niet mee, je maakt enkel een wending. Je gaat verder op een andere weg. Je verdwijnt van deze weg en verschijnt op een andere weg. Leer te leven zo zul je kunnen sterven, alles over geven. Osho

Warme groet Jeltje

de dood en het ego 3

de dood en het ego 3 Dit is het wonder van bewust Zijn, dit is iets om niet te missen. De mensen die het mislopen hebben helemaal niet geleefd. En het leven in zo'n intensiteit te kennen, in zo'n extase, is te weten dat er geen dood is. Het leven niet kennen, creëert de dood; onwetendheid over het leven creëert de dood. Het leven kennen is weten dat er geen dood is, er nooit geweest is. Niemand is ooit gestorven en niemand gaat ooit dood. Doodgaan is onmogelijk vanuit de pure aard der dingen - alleen het leven bestaat. Ja het leven blijft maar van vorm veranderen; de ene dag ben je dit, een andere dag ben je iets anders. Waar is het kind gebleven dat je eens was? Het kind is onschuldig dat is de kern. De jeugd loopt over van energie, dat is daar de kern van. En de oude mens heeft alles gezien, alles geleefd, alles gekend; wijsheid is ontstaan, dat is de kern. Maar zijn wijsheid bevat iets van zijn jeugd; het is ook overvloedig, het is stralend, het is vibrerend, het is kloppend, het is levend. En het heeft ook iets van het kind; het is onschuldig. Als de oude mens niet ook jong is, is hij alleen ouder geworden, dan is hij niet oud. Hij is in de tijd gegroeid, in leeftijd, maar hij is niet volwassen. Hij is het misgelopen. Als de oude mens niet onschuldig is als het kind, als zijn ogen niet die kristallen helderheid van onschuld laten zien, dan heeft hij nog niet geleefd. Als je totaal leeft, verdwijnen sluwheid en slimheid, en ontstaat vertrouwen. Dit zijn de criteria om te weten of iemand heeft geleefd of niet. Het kind sterft nooit, maar heeft enkel een metamorfose ondergaan. De jeugd sterft nooit, er is alleen weer een nieuwe mutatie. En denk je dat de oude mens sterft? Ja, het lichaam verdwijnt want het heeft zijn doel gediend, maar het bewustzijn zet de reis voort. Mensen die nog niet ontwaakt zijn, sterven ook niet. Zij moeten steeds weer in een of andere verschijningsvorm terugkomen, want de enige mogelijkheid om ontwaakt te zijn is dmv verschijningsvormen. De wereld is een samenhang om ontwaakt te worden, een gelegenheid. Osho

Warme groet Jeltje

de dood en het ego 2

de dood en het ego 2 Hoe kunnen we het ego kennen? Breng wat meer gewaarzijn naar je bestaan. Iedere handeling moet minder automatisch gedaan worden dan je tot nu toe gedaan hebt, en je beschikt over de sleutel. Als je loopt, loop dan niet als een robot. Ga niet lopen zoals je altijd gelopen hebt, doe het niet mechanisch. Breng er wat gewaarzijn naar toe, vertraag, zorg dat iedere stap in vol bewustzijn genomen wordt. Probeer het met eenvoudige handelingen. Er wordt niet van je verwacht geweldige dingen te doen. Eten, een bad nemen, zwemmen, lopen, spreken, luisteren, eten koken, kleding wassen - ontdoe de processen van hun automatische handelingen. Ego is de staat van volslagen onbewustheid. De mind heeft bezit genomen van je hele wezen; het heeft zich als een kwaadaardig gezwel helemaal over je uitgespreid, niets is erbuiten gelaten. Het ego is het kwaadaardige gezwel van het innerlijk, het kwaadaardige gezwel van de ziel. De enige remedie is wel bewustzijn, bewust Zijn. Dan ga je een paar terreinen op de mind terugwinnen. En het proces is moeilijk maar opbeurend, het proces is moeilijk maar betoverend, het proces is moeilijk maar opbeurend, het proces is moeilijk maar uitdagend, opwindend. Het brengt een nieuwe vreugde in je leven. Wanneer je terrein terugwint van de robot, van de mind, zal je verbaasd zijn dat je een totaal nieuw mens wordt, dat je wezen verjongd is, dat dit een nieuwe geboorte is. Je zult verbaasd zijn dat je ogen meer zien, je oren meer horen, je handen meer aanraken, je lichaam meer voelt, je hart meer liefheeft - alles wordt meer. En niet alleen meer in de betekenis van hoeveelheid, maar ook in de betekenis van kwaliteit. Je ziet alles intenser voelt alles intenser. Meer en meer een ware verbondenheid met het bestaan. En hoe meer terreinen worden teruggewonnen, des te meer en meer je leven bewustzijnsverruimend wordt en kleurrijk. Dan ben je een regenboog - het hele spectrum, alle muzieknoten. Je leven wordt rijker, veelzijdig, heeft diepte. Je bent je aan het ontplooien. Osho

Warme groet Jeltje

de dood en het ego 1

de dood 1 Het eerste om over de dood te weten is dat de dood een leugen is. De dood bestaat niet; het is een van de meest bedrieglijke dingen. De dood is de schaduw van een andere leugen - de naam van die andere leugen is het ego. De dood is de schaduw van het ego. Omdat het ego er is, lijkt de dood te bestaan. Het geheim van het kennen van de dood, van het begrijpen van de dood, ligt niet in de dood zelf. Dan moet je dieper in het bestaan van het ego gaan. Je moet kijken, gadeslaan, waarnemen. Gewaarzijn wat dit ego is. En de dag dat je ontdekt hebt dat er geen ego is, dat er nooit een geweest is - het leek maar zo omdat je niet bewust was, het leek maar zo omdat je je eigen zijn in het donker hield - de dag dat het begrepen wordt dat het ego een schepping is van een onbewuste mind, verdwijnt het ego en tegelijkertijd verdwijnt de dood. De echte jij is eeuwig. Het leven wordt noch geboren, noch sterft. De oceaan blijft bestaan, golven komen en gaan - maar wat zijn golven? Enkel vormen, de wind die speelt met de oceaan. Golven hebben geen werkelijk bestaan. Zo zijn wij ook, golven, speeltjes. Maar als we diep binnenin de golf kijken, is er een oceaan, en de eeuwige diepte ervan en het ondoorgrondelijke mysterie ervan. Kijk diep binnenin je eigen wezen en je vindt de oceaan. En die oceaan bestaat, die oceaan is er altijd. Je kunt niet zeggen 'hij was er,' je kunt niet zeggen 'hij zal er zijn.' Je kunt er maar één tijd voor gebruiken, de tegenwoordige tijd: hij is er. Dit is de hele zoektocht van religie. De zoektocht gaat erom te ontdekken wat er werkelijk is. We hebben dingen geaccepteerd die er niet echt zijn, en het grootste en het belangrijkste daarvan is het ego. En natuurlijk werpt het een enorme schaduw - die schaduw is de dood. Zij die rechtstreeks proberen de dood te begrijpen, kunnen nooit in het mysterie doordringen. Ze vechten met de duisternis. Duisternis is niet reëel, je kunt er niet mee vechten. Neem licht mee en er is geen duisternis meer. Osho

Warme groet Jeltje

een woord tijdens de crematie 2

Vrienden, Het zal voor velen van u een schok geweest zijn, dat X zo jong, naar onze begrippen, afscheid moest nemen van het aardse leven. Er zullen er echter ook onder u zijn, die verder zie dan dit leven en begrijpen dat heden — verleden — en toekomst een groot geheel zijn waarin een mensenleven niets dan een stofje is. Zij, die in de laatste twee jaar gesprekken met X hebben gehad zullen weten dat het goed is zoals het nu gegaan is. X was geen mens voor lijden en strijden — hij hield van het schone en ook van het voorbijgaande. In de laatste jaren, heeft hij veel geleerd — veel van wat hij innerlijke verborg dan wel wegdrong kwam naar boven en hij werd — in zijn eigen woorden — innerlijk rijper en wijzer dan hij ooit was geweest. Did deed hem goed. Hij voelde zijn groei en bemerkte dat het leven dieper e rijker werd in geestelijk opzicht. Velen hebben van zijn ziekbed enorm geleerd — daarin heeft hij ons allen goed gedaan — het is — hoewel onbewust — zijn verdienste geweest dat hij degenen die nauw bij zijn ziele-roerselen werden betrokken nieuwe inzichten schonk en een aanleiding werd over de werkelijke belangrijke dingen in dit leven na te denken. Niets gebeurt ooit voor niets. Wij krijgen ervaringen als levenslessen en het is aan ons daarvan te leren. Het is onze vrije keuze die lessen te accepteren, te doorgronden of te verwerpen. Wij nemen — ieder op onze eigen manier — afscheid van een persoon die we, vrijwel allen, anders hebben leren kennen dan tijdens haar vrolijke levensstijl. Zelf leerde hij snel middels harde ervaringen — maar hij bemerkte dat hij rijper werd en daarvoor was hij erkentelijk. Dit afscheid is voor hem niet pijnlijk — hij weet dat hij — en vooral nu — een gelukkiger leven binnen is gegaan omringd door degenen van wie hij hield, zoals zijn grootvader. Er is geen reden voor medelijden, er is wel een reden voor vreugde, terwille van hem. Een aards mens denkt veelal aan zichzelf, aan datgene wat hij zou wensen en willen — maar de wensen van aardse mens zijn egocentrisch en vooral kortzichtig. In dit kort tijdsbestek dat wij "leven" noemen zijn wij vaak aan elkander voorbijgaande schepen waarvan wij de lading niet kennen. Ook X verborg veel — hij was ondoorgrondelijk met een glimlach — en als hij bemerkt dat iets moeilijk werd — of dat hij op onbegrip stuitte trok hij zich terug in zichzelf. Doordat hij vrij veel moeilijke ervaringen had trok hij zich eigenlijk teveel terug in zichzelf — het was als een vlucht voor spanning en pijn. Het is een voorrecht dat hij dit het laatste jaar niet meer heeft moeten doen — hij legde zijn hart meer en meer bloot en voelde dit als een bevrijding. Grotendeels doorgegeven door angst kwelde hij zichzelf met problemen die in werkelijkheid niet bestonden — en zo ontmoet ieder mens zichzelf in de periode waarin hij wordt getest. Het kan een prettige dan wel een onaangename verrassing worden. X's weten is gegroeid, het borrelde op uit een kennis die hij had verdrongen en die ontdekking was voor hem een wonder. Natuurlijk is zijn verscheiden voor ons allen een verlies — maar kan dat verlies de vreugde om het nu bestaande geluk van X verdringen? X's angsten zijn verdwenen — zijn gevoel van tekortkomen is weg — zijn vrede om het weerzie met geliefden en ook met helpers is er voor in de plaats gekomen. Laten wij — tenminste proberen — nadat wij onze emoties hebben doorgrond en hebben geuit — vrede te hebben met de situatie. Het is goed — zoals het nu is — niettegenstaande de leegte die hij achterlaat. Een "leegte" is slechts een uiterlijke emotie — maar velen van ons weten dat dit slechts schijn is — onze aardse zintuigen bemerken hem niet meer maar hij zal — indien we er behoeft aan hebben — er zijn om ons te troosten, ons zijn geluk uit te leggen, ons zijn vrede door te geven. Hij wist dat wij hem zouden begrijpen — en dat wij zijn verscheiden zouden accepteren zoals het is: een overgaan naar een land waar we eens allen heen zullen gaan. Het is dus geen eeuwig afscheid — vroeg of laat zullen wij hem weer ontmoeten en dan zullen we — beter dan nu — begrijpen wat hij ervaart Daarom ook hebben wij verzocht het straks volgende lied te laten spelen — niet omdat hij of wij hangen aan platgetreden woorden — maar omdat het is zoals het is: X's handen worden nu met kracht omvat en hij zal rust kennen — en licht — en pijnloosheid en moed voor een hernieuwd begin zal haar worden overgedragen. Daarom: laten wij — als de kist daalt — denken: tot ziens X, nu was het jouw beurt, straks de onze. Mogen wij dan allen zo gelukkig zijn als zij nu is. Tot ziens X.

Warme groet Jeltje

een woord tijdens een crematie. 1

Beste Vrienden en bekenden, Wij willen met enkele geestelijke gedachten onze heengegane vriend begeleiden — Laten we bedenken dat elk emotionaliteit haar eerder zal benadelen dan goed doen — en zo vrage wij u — terwille van haar — uw gedachten te concentreren op geestelijke waarden — die, nu vooral — de voorkeur hebben boven alle tijdelijke gebeurtenissen: verenigen wij ons dus i vriendschap en liefde. Wij zijn aardse stervelingen die het Licht der Lichten in zich omdragen — en voor ieder van ons komt het moment waarop dit Licht der Lichten zich aan ons bekend zal maken. Alles wat wij heden kennen zal voorbijgaan — als zand zullen de tijdelijke dingen door onze vingers glijden — slechts hetgeen we innerlijk als onsterfelijk herkenden zal bewaard blijven in ons hart — in onze ziel. Over de grens van het aardse bestaan heen vergezelt ons de eeuwigheid, die wij omdroegen in ons innerlijk — en wij zullen plotseling begrijpen hoezeer het fundament van ons leven tellen zal — als alle tijdelijke vormen zijn weggevallen. Dan geldt nog slechts de realiteit van een "leven na de dood" — een voortgang — een verder werken aan de voleinding van het waarachtig Mens-zijn. Dan zullen andere wetten gelden — de wet van liefde — kennis en inzicht. Dan zal — ieder van ons — zichzelf herkennen zoals we waren in onze meest verborgen gedachten. Zo zullen zielen daar zielen ontmoeten — en zij zullen elkander herkennen, zonder misleid te worden door maatstaven en gedragingen die in onze wereld als juist golden. Wenden wij ons daarom in onze ziel tot de Bron die we, ieder naar zijn eigen overtuiging, als onsterfelijk erkennen — en laten we in piëteit en bewust van een verder leven na dit heengaan, afscheid nemen van degene die we kenden en liefhadden. Het Licht der Lichten schijnt overal — in dit bestaan, in het volgende bestaan — en het beschermt en geleidt de zielen die uit Hem voortkwamen e altijd — op hun eigen moment — daarnaar zullen terugkeren. In deze overtuiging kunnen wij vreugde gevoelen voor hen die Licht, Kracht e Liefde vinden achter een sluier van het tijdelijke bestaan. Moge deze gedacht ons allen — maar vooral de heengegane — steunen.
Bidden wij tezamen het aloude, alom bekende gebed: Onze Vader .... DE DIEPE VREDE VAN BETHLEHEM ZIJ BLIJVEND om U! Amen Bron Henk en Mia Leene

warme groet Jeltje