je oorspronkelijk gelaat

Als mens worden we naakt geboren, onaangekleed met beelden en verhalen. Maar al snel ontdekken we dat we naakt zijn, er niet bij horen, en dan begint het, we bekleden onze naaktheid met beelden en verhalen die we lenen uit het grote verhaal van de cultuur ( enzovoort) waarin we geboren worden. Dan horen we erbij. Dat verschaft een illusie van geborgenheid. Maar in werkelijkheid is het een spirituele gevangenis. De terugweg naar de oorspronkelijke naaktheid kan ervaren worden als een angstig stervensproces. Het afleggen van geleende kleren is het sterven aan de zekerheden die de grote verhalen je verleenden. Daardoor kom je terecht in in lege ruimtes van de angst. Heb je de moed om daar naar binnen te gaan? Ja? dan vindt je daar jezelf terug. Een zaadje sterft eerst voordat het kan ontkiemen.

Warme groet Jeltje