Verdriet is niet negatief, verdriet heeft een functie, stop het daarom niet weg. Tranen mogen best over je wangen lopen wanneer je iemand mist. Daar is niks mis mee en laat je dat zeker niet aanpraten. Verdriet is een uiting van een emotie, net als lachen. Beide onontbeerlijk voor een evenwichtig leven.
Probeer wanneer het verdriet het hevigste is zoveel mogelijk mensen om je heen te hebben die je na staan. Vrienden of familie. Je hoeft niet te praten, maar het kan dan wel!
Vertel andere over je gevoel en probeer het verdriet niet vast te houden. Neem de tijd voor jezelf en de verwerking. Ook hoef je niet binnen een paar maanden het verdriet verwerkt te hebben. Ieder mag dit gewoon op zijn eigen tempo doen. Noch hoef je binnen een paar maanden het verdriet verwerkt te hebben. Ieder mag dit gewoon op zijn eigen tempo doen.
Niks is gek en wat een ander vindt, is niet belangrijk. Jij bepaalt wat voor jou belangrijk is! Als jij nog geen afstand wilt doen van bepaalde kleding of spulletjes, dan doe je het gewoon niet! Wanneer jij een bepaald Afscheids- of herdenkingsritueel voor ogen hebt? Gewoon doen!
Probeer jezelf niet te verliezen in het verdriet. Blijf goed voor jezelf zorgen met voldoende slaap en gezond te (blijven) eten. Alleen een gezond lichaam, kan een goede en beschermende thuishaven bieden aan zijn verdrietige geest.
Vraag hulp bij praktische zaken waar je even niet uitkomt. Je hoeft het allemaal niet alleen op te lossen!
Blijf je voor je gevoel te veel hangen in het verdriet, schroom dan niet externe hulp in te schakelen. Met een klein duwtje in de rug van een rouwcoach of counsellor kun je het daarna weer helemaal zelf doen!
Probeer voor je zelf een klein dagboek bij te houden. Door de tijd ga je dingen verliezen, je geheugen kan je in de steek laten waardoor je prachtige herinneringen kan verliezen. Het hoeven geen uitgebreide verslagen te zijn, al zijn het maar aantekeningen in je agenda, waar je op een later moment nog eens doorheen kunt lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten