stukje uit..........nieuwsbrief Gnostieke wijsbegeerte Juni 2008.

Stukje uit....... Het begrijpen van het leven voert tot het begrijpen van de dood. Zoals het leven een proces is, is de dood dat ook. Het woord 'dood' werkt eigenlijk misleidend; in de Gnostieke Wijsbegeerte spreken we daarom van 'overgaan'. 'Dood' is immers een passieve en versteende staat zonder bewustzijn. We zeggen dus eerder dat het 'overgaan' een bepaald proces is, een proces van de ene naar een andere bewustzijnsstaat. Echter geen hogere bewustzijnsstaat indien deze tijdens het aardse leven geen aandacht heeft gekregen. Alles wat je hier aanraakt (dus waar je aandacht aan geeft) vormt een bron van leven, van levenstrillingen. Die levenstrillingen zullen zowel hier in de stof tot manifestatie gebracht kunnen worden als in sferen tijdens het overgaan. Geen enkele levenstrilling echter zal teruggebracht worden, leven gaat nooit terug, ze ontwikkelt, ze bloeit, ze manifesteert zichzelf. Alles wat geschapen wordt zal zich ontluiken tot een vorm. Iedere gedachte is als een zaad welke geplant wordt. Het overgaan is daarom een verwijlen in je eigen immense tuin van het door jouzelf geplante zaad. Sommige gewassen kunnen steken als doornen, anderen ontpoppen zich als de schoonste bloemen. Maar zoals het met alle leven gaat zal ook deze tuin, dit 'kamaloka' zoals de Hindoegnosis dat zo treffend noemt ('Plaats der Begeerte'), eens weer vergaan. De Gnostieke Wijsbegeerte noemt dat het 'uitvibreren'. Het is immers (nog steeds) een natuurwet, dat elke trilling natuurwetmatig zal uitvibreren, zoals een golf der zee 'uitvibreert' in de zee of op weg naar de vloedlijn van het strand. Zolang deze uitvibrering niet heeft plaats gevonden verwijl je in het Kamaloka, in je zelfgeschapen tuin, lijdend of jezelf verlustigend of wachtend of verbazend. Na de uitvibratie zal datgene wat in jezelf wakker is, zich bewust worden van een 'devachan' (zoals nogmaals de Hindoegnosis die noemt), een bewustzijnsstaat van diep begrijpen. Indien er niets is wat wakker is treedt al spoedig de grote Vergetelheid in; de enige kracht welke zich niet laat uitvibreren is nog steeds die 'kama', die begeerte naar leven. Ontdaan van beelden zal zij op den duur haar magnetische binding met de aardse sferen niet langer kunnen weerstaan en zo wordt de ontledigde ziel wederom via de stof op een pijnlijke manier tot manifestatie gebracht. Zo is de pas geboren mens enerzijds een tabula rasa, een onbeschreven blad, doch anderzijds een ziel met echo's. Wie zichzelf nooit zal leren kennen zal ook de echo's niet verstaan. Toch zullen zij hun resonanties zoeken...en vinden! Want wederom horen wij: 'het gelijke zoekt het gelijke...'. De grote belofte van de Gnostieke Wijsbegeerte is dan ook dat de mens zijn karma kan neutraliseren door zijn inzicht in de 'echo's der ziel'. Want inzicht is begrijpen, en begrijpen doet de mens zich gewaar worden dat hij gerechtigd is het Levensbrood, te hoogste genade, te nuttigen. Dit Levensbrood, deze genade, is voldoende voor de echo's om tot stilte te geraken. De karmische zweep zal haar wreedaardige slagen of suikerzoete beloningen als een voortdurende natuurwetmatigheid uitdelen. Ze is niet gevoelig voor intellectuele beredeneringen of infantiele religieuze oefeningen.

Warme groet Jeltje